ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΜΕΑ [3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ]

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΜΕΑ ...ΓΙΟΡΤΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΣΤΙΣ 23-12-14

  Οι μαθητές της Γ’ τάξης του σχολείου, παρακολούθησαν τέσσερα ολιγόλεπτα video σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα ΑΜΕΑ στην καθημερινότητά τους: μετακίνηση, επαγγελματική αποκατάσταση, κοινωνικός ρατσισμός. Στη συνέχεια συζήτησαν μεταξύ τους με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών που συμμετείχαν στη δράση και με τις κατάλληλες ερωτήσεις, προσπάθησαν να μπουν στη θέση των ΑΜΕΑ, να κατανοήσουν τα συναισθήματά τους και  να πάρουν πρωτοβουλίες ώστε να περάσουν από την παθητική αντιμετώπιση στην ενεργό δράση.  

    Αναλαμβάνοντας δράση και παίρνοντας πρωτοβουλίες ενός ενεργού πολίτη οι μαθητές συνέταξαν επιστολή προς την διευθύντρια του σχολείου διεκδικώντας  μεταξύ άλλων  έργα πρόσβασης για άτομα με κινητικά προβλήματα: «Θέλουμε να σας ζητήσουμε να τοποθετήσετε μια ράμπα για να είναι πιο εύκολη η μετακίνηση συμμαθητή μας με κινητικά προβλήματα. Επιπλέον θα θέλαμε αν μπορείτε  να αλλάξετε την θέση του τμήματός του έτσι ώστε να είναι πιο εύκολη η πρόσβασή του στην τάξη».

 

   Με βιωματικές δράσεις και παιχνίδια ρόλων οι μαθητές μπήκαν στη θέση ατόμων με κινητικά προβλήματα και ειδικές ανάγκες και έγραψαν: «Μερικές φορές δυστυχώς κάποιοι με κοροϊδεύουν  για το  γύψο και πολλές φορές έρχομαι στη θέση των ατόμων με ειδικές  ανάγκες και αναρωτιέμαι πώς θα ήταν το πρόβλημα να είναι μόνιμο. Ανυπομονώ να ξεπεράσω το πρόβλημα αυτό και να βγάλω τον γύψο ώστε να μπορέσω να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά…».

   Οι μαθητές έγραψαν τι σκέψεις τους στις σελίδες ενός ημερολογίου και μπαίνοντας στη θέση ενός ατόμου με κινητικά προβλήματα, γράφουν:  «παρόλο που το ατύχημα είναι παροδικό, τα παιδιά έχουν αρχίσει  και δεν με υπολογίζουν στις εξόδους τους εξαιτίας  της κατάστασης στην οποία βρίσκομαι. Με έχουν βάλει στο περιθώριο  και κάθε φορά που με βλέπουν  με κοροϊδεύουν. Αντίθετα όμως οι γονείς μου  είναι στο πλάι μου και μου συμπαραστέκονται. Σε μια εβδομάδα βγάζω το γύψο και ελπίζω τα πράγματα να γίνουν όπως και πριν αν και κατά βάθος ξέρω ότι δεν θα είναι τα ίδια….».

   Σχεδίασαν μια απλή διαδρομή που θα έπρεπε να διανύσει ένα τυφλός σε καθημερινή βάση μόνο και μόνο για να πάει στο φούρνο της γειτονιάς του και κατέγραψαν τα εμπόδια που μπορεί να συναντούσε: …πρώτο εμπόδιο ένα μηχανάκι που έχει καβαλήσει το πεζοδρόμια… δεύτερο εμπόδιο, ένα περίπτερο που έχει καταλάβει τα ¾ του πεζοδρομίου, τελευταίο εμπόδιο, ένα εμπορικό που είχε καταλάβει μέρος του πεζοδρομίου με εμπορεύματα».